جملاتی که هرگز نباید به کودک بگویید!
کلماتی که به فرزند خود می‌گویید تأثیر ماندگاری در نحوه احساس او نسبت به شما و همچنین احساس او نسبت به خودش خواهد داشت. وقتی فرزند شما بدرفتاری می‌کند، کلمات خود را با دقت انتخاب کنید. در این مقاله سعی کردیم تا شما را با تعدادی از این جملات آشنا کنیم:
"توام عین بابات هستی" یا "از خواهرت یاد بگیر"
گفتن این جمله به کودک که رفتار اشتباه تو، من را یاد شخص دیگری می‌اندازد قطعا فایده‌ای نخواهد داشت. حتی مقایسه‌هایی که به نظر می‌رسد کمی مثبت‌تر هستند، مانند "چرا نمی‌توانی مثل خواهرت بی سر و صدا یکجا بنشینی؟" می تواند آسیب‌رسان باشد. به ویژگی‌‌های منحصر به فرد فرزندتان احترام بگذارید و فراموش نکنید که او شبیه هیچکس دیگری نیست.
"تو فقط دردسر درست میکنی"
برچسب زدن عناوینی مثل "دست و پا چلفتی" یا "دردسرساز" به کودک باعث به واقعیت پیوستن این عناوین خواهد شد. در حقیقت، حتی برچسب‌های مثبت، مانند "خانم دکتر آینده" یا "شاگرد اول" ، می‌توانند تأثیرات منفی بر ارزش خود کودک بگذارند چون ناخودآگاه احساس فشار برای کودک ایجاد می‌شود و او نمی‌تواند استعدادها و مسیر زندگی خود را پیدا کند.
"همین الان گریه کردن را تموم کن"
همیشه به خاطر داشته باشید که ما باید رفتار کودک را تصحیح کنیم نه احساساتش را. کودک باید بداند که احساساتش معقول و خوب است، اما این رفتارش است که غیرقابل قبول است. اگر فرزند شما به این دلیل که ناراحت است گریه می‌کند، به او نگویید که باید احساس متفاوتی داشته باشد. اگر در این شرایط او فریاد می‌زند و به گونه‌ای رفتار ناشایست انجام می‌دهد، به او بازخورد دهید و از یک متخصص کمک بگیرید تا از مهارت‌های مقابله‌ای سالم‌تری برای مقابله با احساسات ناراحت کننده در آینده استفاده کند.
"فقط وایسا بابات بیاد خونه"
این به معنی آن است که والد دیگر ناظم اصلی است و شما به تنهایی نمی‌توانید بدرفتاری کودک را مدیریت کنید. این جمله فقط یک خانواده ناسالم را پایه‌گذاری می‌کند که در آن شما خود را به عنوان ناتوان و والد دیگر را به شکل یک هیولا تصویر می‌کنید. مؤثرترین بازخوردها باید بلافاصله ارائه شوند بنابراین سعی کنید در لحظه با مشکلات رفتاری مقابله کنید.
"دیگه حرفمو تکرار نمیکنم"
تکرار بایدها و نبایدها یک عادت بد است و یادآوری به فرزندتان که نمی‌خواهید مرتباً دستورات خود را تکرار کنید، یک عادت بدتر. گوشزد کردن مکرر این پیام را می فرستد که فرزند شما نیازی به گوش دادن در اولین مرتبه ندارد. اگر فرزند شما با اولین باری که دستوری می‌دهید پیروی نمی‌کند، از جمله" اگر...آنوقت..." استفاده کنید، سپس از هشدارها استفاده کنید که به وضوح توضیح می دهد چه اتفاقی خواهد افتاد اگر او از قوانین شما پیروی نکند.
"توام عین بابات هستی" یا "از خواهرت یاد بگیر"
گفتن این جمله به کودک که رفتار اشتباه تو، من را یاد شخص دیگری می‌اندازد قطعا فایده‌ای نخواهد داشت. حتی مقایسه‌هایی که به نظر می‌رسد کمی مثبت‌تر هستند، مانند "چرا نمی‌توانی مثل خواهرت بی سر و صدا یکجا بنشینی؟" می تواند آسیب‌رسان باشد. به ویژگی‌‌های منحصر به فرد فرزندتان احترام بگذارید و فراموش نکنید که او شبیه هیچکس دیگری نیست.
"تو فقط دردسر درست میکنی"
برچسب زدن عناوینی مثل "دست و پا چلفتی" یا "دردسرساز" به کودک باعث به واقعیت پیوستن این عناوین خواهد شد. در حقیقت، حتی برچسب‌های مثبت، مانند "خانم دکتر آینده" یا "شاگرد اول" ، می‌توانند تأثیرات منفی بر ارزش خود کودک بگذارند چون ناخودآگاه احساس فشار برای کودک ایجاد می‌شود و او نمی‌تواند استعدادها و مسیر زندگی خود را پیدا کند.
"همین الان گریه کردن را تموم کن"
همیشه به خاطر داشته باشید که ما باید رفتار کودک را تصحیح کنیم نه احساساتش را. کودک باید بداند که احساساتش معقول و خوب است، اما این رفتارش است که غیرقابل قبول است. اگر فرزند شما به این دلیل که ناراحت است گریه می‌کند، به او نگویید که باید احساس متفاوتی داشته باشد. اگر در این شرایط او فریاد می‌زند و به گونه‌ای رفتار ناشایست انجام می‌دهد، به او بازخورد دهید و از یک متخصص کمک بگیرید تا از مهارت‌های مقابله‌ای سالم‌تری برای مقابله با احساسات ناراحت کننده در آینده استفاده کند.
"فقط وایسا بابات بیاد خونه"
این به معنی آن است که والد دیگر ناظم اصلی است و شما به تنهایی نمی‌توانید بدرفتاری کودک را مدیریت کنید. این جمله فقط یک خانواده ناسالم را پایه‌گذاری می‌کند که در آن شما خود را به عنوان ناتوان و والد دیگر را به شکل یک هیولا تصویر می‌کنید. مؤثرترین بازخوردها باید بلافاصله ارائه شوند بنابراین سعی کنید در لحظه با مشکلات رفتاری مقابله کنید.
"دیگه حرفمو تکرار نمیکنم"
تکرار بایدها و نبایدها یک عادت بد است و یادآوری به فرزندتان که نمی‌خواهید مرتباً دستورات خود را تکرار کنید، یک عادت بدتر. گوشزد کردن مکرر این پیام را می فرستد که فرزند شما نیازی به گوش دادن در اولین مرتبه ندارد. اگر فرزند شما با اولین باری که دستوری می‌دهید پیروی نمی‌کند، از جمله" اگر...آنوقت..." استفاده کنید، سپس از هشدارها استفاده کنید که به وضوح توضیح می دهد چه اتفاقی خواهد افتاد اگر او از قوانین شما پیروی نکند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۱/۲۸
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی - عضویت سازمان نظام روانشناسی: ۳۹۴۳۹